ایلیات

فارسی

ریشه لغت

• نیاهندوایرانی

آوایش

• /ایل/یات/

اسم

ایلیات یا همان ایلیا

1. نوعی ایل صحراگرد که ویژگی متمایزی داشته وگرنه از سایر صحراگردان ممتاز نمی‌شد.

   ایلیات ممکن است به دو بخش ایل - یات تجزیه گردد، و مفهوم ایل که روشن است اما یات در زبان آذری به معنی خواب و استراحت کردن است. چرا ایل مذکور به صفت یات یا خواب موصوف است، از کهن‌ترین اعصار برخی ایلات به شیوه دامداری روزگار می‌گذراندند و چون گله به چرا مشغول می‌شد صاحب آن در سایه‌ای لمیده در خواب یا در حال استراحت بود و نگهبانی گله به سگ‌ها سپرده می‌شد، بدین منوال یکجانشینان در هر مراجعه به ایشان، بیشتر به سبب خرید دام، آنها را در خواب یا چرت می‌یافتند.

ریشه لغت

• شاهنامه

اسم

1. ایلیات صریحا بدین شکل در شاهنامه احراز نشده ولی باید دار و دسته دیو سفید را به ایلیات تشبیه نمود.

   بدو گفت اولاد چون آفتاب.....شود گرم و دیو اندر آید به خواب

مترادف‌ها

• آلیات
• ایلیاد