حلوان

فارسی

ریشه شناسی

• نیاهندوایرانی

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ حلوان دارد

آوایش

• [حُل/بان]

جای نام

حلوان

1. از شهرها و کشورهایی است که آگوم دوم پادشاه مقتدر کاسی و بابل مدعی فرمانروایی بر آنجا است.

   محققان همان هالمان می‌شمارند، و این اصطلاح از دو بخش حُل - وان تشکیل شده است و وان با بان که به معنی حافظ، پاینده، مواظبت کننده است مترادف می‌باشد.

ریشه‌شناس۲

• عربی

اسم

1. عطا، پاداش، مژدگانی.

منابع

• فرهنگ لغت معین
• تاریخ ماد: ISBN 964-445-106-6

––––

برگردان‌ها

ترجمه
انگلیسی: hulwan