فارسیویرایش

ریشه لغتویرایش

  • پهلوی

آوایشویرایش

  • /خانِه/

  اسمویرایش

خانه

  1. بنایی برای سکونت و زندگی یک یا چند نفر، بویژه اعضای یک خانواده.
  2. مرکز یا ساختمانی که برای امر خاصی بکار می‌رود.

  قیدویرایش

  1. منسوب به خان؛ محل سکونت، منزل، سرای، دار.

  مثال‌هاویرایش

  1. خانه بخت رفتن کنایه از: شوهر کردن.

––––

برگردان‌هاویرایش

منابعویرایش

  • فرهنگ بزرگ سخن
  • فرهنگ لغت معین