فارسی

ویرایش

ریشه‌ لغت

ویرایش
  • عربی

آوایش

ویرایش
  • /زِندیق/

زندیق (قدیم)

  1. بی‌دین، کافر، ملحد. پیرو دین مانی که از سوی مخالفان به مانی و پیروان او اطلاق شده. زندیقه، مفردِ زنادقه.

  کهن واژه

ویرایش
  1. زندیق ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش زن - دق قابل تجزیه شد؛ که مفهوم باستانی آن به معنی زن را دق دادن است و سبب دق، بخاطر سوء استفاده معقدی از زن بوده‌است.

مترادف‌ها

ویرایش



ترجمه

منابع

ویرایش
  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس،