نوعی جام شرابخواری

فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • نیاهندوایرانی

آوایش

ویرایش
  • /ساغَر/

ساغر

  1. ظرفی که در آن شراب می‌نوشند، جام، جام شراب، ، پیاله‌‌ شراب‌خوری.
    ساغر کلمه‌ای خالص بوده و در زبان معیار باستان به معنی دوشیدن است، دوشیدن شیر مادیان بویژه بُز مدنظر بوده که ظاهراً پس از دوشیدن حیوان توسط ننه‌ها، بچه‌ها آنرا سر می‌کشیدند.
  2. نام ساز موسیقی ایرانی از خانواده‌ی تار که صدایی بم دارد و با مضراب نواخته می‌شود.

––––

برگردان‌ها

ویرایش
ترجمه‌ها

منابع

ویرایش
  • فرهنگ بزرگ سخن
  • فرهنگ لغت معین