سرپل

فارسی

ریشه شناسی

• نیاهندوایرانی

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ سرپل دارد

آوایش

• [سَرِ/پُل]

اسم مرکب

سر پل

1. اصطلاحا مدخل پل، دهانه پل محل عبور از روی پل یا از زیر آن.
2. منطقه‌ای باستانی سرپل زهاب و نقطه اتصال و ارتباط سه کشور ایران، توران و زابل در شاهنامه. در بحبوحه منازعات سه کشور، گیو ایرانی به رستم زابلی راجع به حمله. احتمالی افراسیاب تورانی چنین می‌گوید:

   سر پل بگیرم بدان بد گمان ..... بدارمش ازان سوی پل یکزمان

ریشه شناسی ۲

حوزه: [علوم نظامی]

1. منطقه‏ای با فاصلۀ نسبتاً زیاد از کنارۀ رود در اراضی دشمن یا دشمن بالقوه که‏ پس از تسخیر، عبور سربازان و تجهیزات را تسهیل می‌کند و نیز نقش پایگاهی را دارد که از آنجا می‌توان عملیات آفندی را تداوم بخشید یا از اراضی کلیدی در پشت سر حفاظت کرد.

منابع

«سرپل» هم‌ارزِ «bridgehead, BH»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر پنجم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۷۶-۴ 

––––

برگردان‌ها

ترجمه
انگلیسی: sarpol