شوکت

(شَ کَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

شوکة (اِم

صفت

1. بزرگواری، جاه و جلال.

منابع

• فرهنگ لغت معین

اسم

1. شوکت
2. جاه و جلال، شکوه، هیبت، قدرت و قوت

آوایش

[ʃowkæt]، /شُوکت/

ریشه‌شناسی

از شوكة عربی.