غزغن

فارسی

غَ غَ

ریشه‌شناسی

ترکی

اسم

1. پوست غیر کیمخت که از آن کفش دوزند. پوستی که از غیر گاو به دست آید.
2. دیگ خوراک‌پزی. غزغان. غزغند. در گویش گنابادی خراسان دیگ بزرگ که در آن شیره انگور می‌پزند. رجوع به دیگ شود.