فارسی ویرایش

گونه‌های دیگر نوشتاری ویرایش

ریشه لغت ویرایش

  • پارسی باستان

آوایش ویرایش

  اسم خاص ویرایش

مرتیه

  1. به معنی مَرد، آدم، یا به معنای ساده‌تر و مرسوم‌تر مرد جنگجو.[۱]
    مرتیه ممکن است به دو بخش مَر - تیه قابل تجزیه باشد و مراد از آن مرد مسلح به سلاح سرد یا تیغ است.
    سنگ نبشته بیستون: یکی مارتیه نام پارسی او دروغ گفت .../ ... Martiya nāma Parsa havu adurujiya

مترادف‌ها ویرایش

––––

برگردان‌ها ویرایش

منابع ویرایش

پانویس ویرایش

  1. گذشته از این تیورین می‌گوید که کاره پارسی باستان مانند مرتیه در زبان اکدی به وسیله اوممانته به معنی لشکریان و نیشه به معنی آدم‌ها نیز تعبیر می‌شود