مرتیه

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• مرتیا

ریشه لغت

• پارسی باستان

آوایش

• /مَر/تیه/

• پرونده:مرتیه.wav

اسم خاص

مرتیه

1. به معنی مَرد، آدم، یا به معنای ساده‌تر و مرسوم‌تر مرد جنگجو.

   مرتیه ممکن است به دو بخش مَر - تیه قابل تجزیه باشد و مراد از آن مرد مسلح به سلاح سرد یا تیغ است.

   سنگ نبشته بیستون: یکی مارتیه نام پارسی او دروغ گفت .../ ... Martiya nāma Parsa havu adurujiya

مترادف‌ها

• عسگرتیه، خرفستره مرتیه

––––

برگردان‌ها

*نویسه انگلیسی
انگلیسی: martiya

منابع

• تاریخ ماد: ISBN 964-445-106-6