مَر
فارسی ویرایش
گونه‌های دیگر نوشتاری ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- نیاهندوایرانی
آوایش ویرایش
- /مَر/
صفت نسبی
ویرایش
مَر
- (قدیم): مرد، مردانگی کسی که حضورش در اجتماع موجب آسایش ضعیفان بود. مر یا مردری از کهن‌ترین اصطلاحات شاهنامه است.
- برفت و جهان مر دری ماند ازوی.....نگر تا کرا نزد او آبروی (شاهنامه)
جستارهای وابسته ویرایش
منابع ویرایش
- شاهنامه: ISBN 964-5566-35-5