نخچیرگاه

نخچیرگاه شاهزادگان قاجار، طراحی روی یک در

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• نخجیرگاه

ریشه لغت

• پارسی باستان

آوایش

• /نخچیر/گاه/

اسم مرکب

نخچیرگاه

1. (قدیم): محل شکار، قرق، جایی که محل تجمع حیوانات مختلف بوده که در آن به شکار و صید پرداخته می‌شد.

   بدان جای نخچیر گوران بود.....به قنّوج در عود سوزان بود (شاهنامه)