پائین

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• پایین

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /پائین/

صفت نسبی

پائین

1. ویژگی آنچه چیزی در زیر چیز دیگر، به طرف زمین، قرار دارد، زیر، زیرین.

زبان دیگر

ریشه لغت

• بهاری

آوایش

• /پای/ئین/

اسم

پائین

1. ویژگی آنچه قسمتی از کل جدا و به فرد دیگر تخصیص یابد، سهم، بخش.

   پایین ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش پای یعنی سهم و «این» قابل تجزیه باشد و منظور از ئین پسوند ربط دهنده است.

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی: low
• descend
• decurved
• انگليسی: down
• ایتالیایی: già¹
• inferiore
• sotto
• in basso
• انگلیسی: underneath
• submiss
• nether
• low
• downward
• down
• bottom
• beneath
• below
• up and down
• undermost
• under
• subordinate
• submaxilla
• shut
• reflow
• pushdown
• push down stack
• pull down
• prolapse
• parquet
• nutant
• nethermost
• minor
• lowpass
• lowest
• lower most
• lower bound

• lower
• low order
• inferior
• go down
• foresail
• flag
• fall
• downstream
• downstairs
• disrate
• dip
• comedown
• bottommost
• bate
• alow
• zero
• vulgus
• understrapper
• underbody
• tenth rate
• teeter
• subalternate
• soffite
• soffit
• seesaw
• rock bottom
• pushdown store
• pushdown list
• paraplegia
• overhand
• midriff
• markdown
• mark down
• low pass filter
• low order digit
• low level task

• low level modulation
• low level language
• low level
• inclining
• hod
• hereinbelow
• footstone
• downtrend
• downswing
• downstroke
• dandle
• top down
• swoop
• subteen
• subatmospheric
• skip
• onyx
• minor order
• lower class
• jounce
• hypotension
• forepeak
• foremast
• fluctuate
• flatten
• feuilleton
• face down feed
• bottom up
• basilar
• step turn
• slump
• schuss
• retrorse
• ramp
• nitrous
• middle class

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن
• فرهنگ لغت معین