پاده

فارسی

دِ

اسم

1. گله؛ رمه؛ گلۀ گاو و خر: ماده‌گاوان پاده‌اش هر یک / شاه‌پرور بُوَد چو برمایون (فرالاوی: شاعران بی‌دیوان: ۴۱).
2. چراگاه.
3. چوب‌دستی ستبر.