آراست
فارسی
ویرایشریشه لغت
ویرایش- زبان معیار باستان
آوایش
ویرایش- /آرا/سَت/
اسم مرکب
ویرایشآراست
- اصطلاحی که در زبان معیار باستان متشکل بوده از آرا - سَت و به معنی مانع فیمابین، حصار طبیعی یا دستساز جهت منع تردد افراد دشمن یا لشکر دشمن و مانند آن. مرز طرفین. سدّ میانه.
پسوندهای مشترک
ویرایشمنابع
ویرایش- فرهنگ فرهنگ