آسمان
فارسی ویرایش
گونههای دیگر نوشتاری ویرایش
ریشهشناسی ویرایش
- پهلوی
آوایش ویرایش
- /آس/مان/
اسم ویرایش
آسمان
اسم مرکب ویرایش
- سپهر، فلک.
- هر یک از طبقات هفتگانه یا نُه گانه افلاک در نظر قدما.
- یکی از ایزدان.
- روز بیست و هفتم از هر ماه خورشیدی.
مثال ویرایش
- آسمان به زمین آمدن کنایه از: اتفاق خارق العاده افتادن و نظم امور را به هم زدن.
––––
برگردانها ویرایش
ترجمهها
|
منابع ویرایش
- فرهنگ فارسی: محمد معین، مصحح: عزیزالله علیزاده، تهران: نامن، 1381، (شش جلدی) 5462 صفحه.