آشفتهبخت
فارسی ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- فارسی
آوایش ویرایش
- /آشُفته/بَخت/
صفت ویرایش
آشفتهبخت
- (قدیمی): بدبخت، بداقبال.
- بدو گفت کای تُرک آشفته بخت/ بگرداد از تو همه تاج و تخت/ «فردوسی»
واژههای مشتق شده ویرایش
- آشفتن، آشفته، آشفتگی، آشفته بازار، آشفته حال، آشفته خاطر، آشفته دل، آشفته دماغ، آشفته رأی، آشفته روز، آشفته روزگار، آشفته سامان، آشفته کار، آشفته کردن
منابع ویرایش
- فرهنگ بزرگ سخن