آشفتهگویی
فارسی ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- فارسی
آوایش ویرایش
- /آشُفته/گویی/
حاصل مصدر ویرایش
آشفتهگویی
- گفتن سخنانی که درست و منطقی نیستند.
- یکی از جمع دامادان، طلسم آشفتهگویی را شکسته. «شهری»
واژههای مشتق شده ویرایش
- آشفته، آشفتن، آشفتگی، آشفته بخت، آشفته بازار، آشفته حال، آشفته خاطر، آشفته دل، آشفته دماغ، آشفته رأی، آشفته روز، آشفته روزگار، آشفته سامان، آشفته کار، آشفته کردن
منابع ویرایش
- فرهنگ بزرگ سخن