آفتابه‌بردار

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آفتابه/بردار/

اسم مرکب

آفتابه‌بردار

1. (منسوخ): آفتابه‌دار.

مترادف‌ها

• آفتابه، آفتابه‌دار، آفتابه‌دزد، آفتابه‌لگن، آفتابه‌لگن، آفتابه‌چی، آفتابه‌پرکنی، آفتابه‌آب‌کن

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن