آفتابه‌چی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آفتابه/چِی/

اسم مرکب

آفتابه‌چی

1. (منسوخ): آفتابه‌دار.

   حتی آفتابه‌چیان و شاعران و دبیران، جانوران درنده‌ای را بخاطر می‌آورند. «جمال‌زاده»

مترادف‌ها

• آفتابه، آفتابه‌دار، آفتابه‌دزد، آفتابه‌لگن، آفتابه‌لگن، آفتابه‌بردار، آفتابه‌پرکنی، آفتابه‌آب‌کن

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن