آفتابه

فارسی

آفتابه پلاستیکی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آفتابِه/

اسم

آفتابه

1. (قدیم): ظرفی فلزی یا پلاستیکی با لوله بلند و باریک که سر آن گشاد است و در آن آب کنند و جهت طهارت و نظافت استفاده کنند.
2. وسیله‌ای شبیه به کتری که از آن بمنظور شستوی دست و روی، و طهارت گرفتن در آبریزگاه استفاده می‌شود. آبتابه نام داشت و از جنس سنگ، یا فلزاتی مانند مفرغ یا مس ساخته می‌شد و آن را بمنظور گرم کردن آب استفاده می‌کردند؛ این بود که آن را (آبتابه).

   آبتابه را در دوران ساسانی کربک یا کربه می‌نامیدند و آن را از جنس سفال می‌ساختند. در فارسی میانه به معنای کارنیک و به زبان بهاری کالانْگین نامیده میشد.

مَثَل

1. آفتابه خرج لحیم کردن کنایه از: تعمیر کردن کالای فرسوده‌ای که هزینه تعمیر آن بیش از قیمت خود کالا باشد، کار بیهوده کردن.

واژه‌های مشتق شده

• آفتابه‌دار، آفتابه‌دزد، آفتابه‌لگن، آفتابه‌چی، آفتابه‌بردار، آفتابه‌پرکنی، آفتابه‌آب‌کن

---

برگردان‌ها

ترجمه
انگلیسی: ewer aiguiere pitcher tankard pitcher		finger bowl sneak thief پارسی میانه (پهلوی): karbak Karba

منابع

• فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخت