آلای

فارسی

ریشه لغت

• ایرانی

آوایش

• /آلای/

اسم

آلای

1. آلا-ی: بن مضارعِ آلودن، آلاییدن. آلا.
2. آلای: هر گروه از سپاه که دارای علامت و عَلَم ویژه‌ای است، و به مجاز پرچم، عَلَم.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن