اَز

فارسی

ریشه لغت

• دهش‌شده به فارسی: از

آوایش

• اَز/

اسم مصدر بهاری

اَز

1. بصورت فعل در زبان معیار باستان به معنی عمل له کردن مانند چیزی در زیر پا؛ یا حل کردن ماده‌ای مانند قند را در چای.

منابع

• فرهنگ شمس