خسرو

فارسی

ریشه‌شناسی

• پارسی باستان

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ خسرو (شاه) دارد

آوایش

• [خُس/رِو]

اسم‌ خاس

خسرو

1. از نام‌های مردانه ایرانی.

   خسرو ممکن است به دو بخش خس - رو تجزیه گردد، اما شکل درست اصطلاح فوق خشرو بوده که اصطلاح و صفتی بوده پیش هندوایرانی؛ و در زبان پارسی باستان به‌صورت خسرو تلفظ شده است.

شاهنامه

1. پادشاه، پادشاه بزرگ. نخستین بار فرزند سیاوش و نوه کیکاووس در شاهنامه بدین عنوان ملقب گشته است.

   چو بشنید خسرو ز دستان سخن ..... بدو گفت مشتاب و تندی مکن

واژه‌های مشتق شده

• کیخسرو

منابع

• فرهنگ لغت معین
• شاهنامه: ISBN 964-5566-35-5