دیر نصاری

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /دَیر/ نصاری/

اسم مرکب

دیرنصاری

1. (دیر): جایی‌که راهبان مسیحی به قصد عبادت در آن اقامت می‌کنند. صومعه، خانقاء، مسجد.

مترادف ها

• دیر کهن
• دیر مغان