سیخ

فارسی

ریشه لغت

• سانسکریت

آوایش

• /سِیخ/

اسم

سیخ

1. میله‌ای کوتاه، باریک، و فلزی یا چوبی، که قطعات گوشت و مانند آن را برای کباب کردن بدان کشند و روی آتش گذارند.

   سیخ ممکن است تصحیف شده سِخ باشد و این اصطلاح در زبان معیار باستان به معنی فشاردن مانند در بغل گرفتن و فشار دادن معشوق. در واقع گوشت‌های روی سیخ همین فعل را انجام می‌دهند.

2. (عامیانه): راست، مستقیم. هر چیز مستقیم و نوک تیز.
3. سیْخْ: در گویش گنابادی یعنی چوب‌های ریز ، شق کردن آلت‌تناسلی، قصد کردن، آمادگی اجرای عملیات.

––––

منابع

• فرهنگ لغت معین
• فرهنگ بزرگ سخن