نازش

فارسی

ریشه‌شناسی

• شاهنامه

آوایش

• /نازِش/

صفت

نازش

1. استغنای معشوق.

   فرستاده بر شاه کرد آفرین/ که ای نازش تاج و تخت و نگین «فردوسی»

قید

1. کرشمه کردن، عشوه‌گری. فخر، تفاخر. موجب فخر، مفخر. تکبر، بزرگ منشی. نعمت، رفاه. نوازش، ملاطفت، تسلی.

منابع

• فرهنگ لغت معین/ شاهنامه