فارسی ویرایش

ریشه لغت ویرایش

  • فارسی

آوایش ویرایش

  • /هَمیشِه/

  قید ویرایش

همیشه

  1. در هر زمان، همواره، دائماً پیوسته.
    همیشه در گویش بهاری به دو جزء هم - ایشه قابل تجزیه است، که به معنی همیشه در حال خوردن یا نشخوار کردن است. ظاهراً در زبان معیار باستان هم به همین معنا بوده و با هئومه قرابت دارد.

––––

برگردان‌ها ویرایش

منابع ویرایش

  • فرهنگ بزرگ سخن
  • فرهنگ لغت معین