کَی

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• کی، کِی

ریشه لغت

• نیاهندوایرانی

آوایش

• /کَی/

اسم

کَی

1. (قدیمی): پادشاه، شاهنشاه، منسوب به نژاد کیان نخستین سلسله شاهی بزعم شاهنامه. کیکاووس، کیخسرو.

   کَی نامور سر سوی آسمان/ برآورد و بَد خواست بر بَد گمان «شاهنامه»

جستارهای وابسته

• کا، کو

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن