آسی

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• عاصی

ریشه‌شناسی

• نیاهندوایرانی

آوایش

• /آسِی/

اسم

آسی

1. منسوب به آس؛ سرزمینی در قفقاز، زبانی از شاخه هند و ایرانی، از خانواده زبان‌های هند و اروپایی که در آس رایج بوده تعلق و گاهی تحت عنوان آستی نیز شناخته می‌شوند.

   آسی از دو بخش آ | سی تشکیل شده و ممکن آسیا یا قاره آسیا مشمول این قاعده باشد.

صفت

1. (پزشکی): جراح، پزشک.

   اصطلاح آس در دنیای باستان، واژه مقدس و جنبه اعتقادی داشته و هرگاه با اصطلاح دیگری ممزوج می‌شد یک اصطلاح جدیدی ابداع می‌شد مانند آسان یا آستان، آسمان، آسیا، آسوری، آسیاب، و بسیاری دیگر.

صفت

عاصی

1. (عربی): اندوهگین، غمگین.

---

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• دانماركى: ossetisk
• انگلیسی: ossetic
• فرانسوی: ossète
• ژاپنی: オセット語

• هلندى: ossetisch خنثی
• فارسى: آسی
• اسپانیایی: oseto

منابع

• فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس