آفتابه‌گلدان

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آفتابه/گُلدان/

اسم مرکب

آفتابه‌گلدان

1. آفتابه همراه با گلدان برای ادرار.

   آفتابه گلدان خواستنش را نقل کرد. «مستوفی»

مترادف‌ها

• آفتابه، آفتابه‌دار، آفتابه‌دزد، آفتابه‌چی، آفتابه‌لگن، آفتابه‌بردار، آفتابه‌پرکنی، آفتابه‌آب‌کن

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن