اسر
فارسی ویرایش
گونههای دیگر نوشتاری ویرایش
ریشهشناسی ویرایش
- نیاهندوایرانی
آوایش ویرایش
- [اَ/سَر]
مصدر متعدی ویرایش
اسر
- بند کردن، به اسیری گرفتن.
- اسر از دو بخش اَ - سر تشکیل شده و به زبان معیار باستان، نسیم یا وزیدن آرام بادی چون باد صبا است.
صفت ویرایش
- بردگی، اسارت.
لری ویرایش
اسم ویرایش
- اشک.
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین