بار
فارسی
ویرایشریشه لغت
ویرایش- پهلوی
آوایش
ویرایش- /بار/
اسم
ویرایشبار
- آنچه بوسیله انسان یا چهارپا یا وسایل دیگر حمل شود. مترادف سنگینی، کار. گناه.
- دفعه، نوبت. مسئولیت، تکلیف.
- مرتبه و واحدای برای شمارش مانند یکبار، دوبار، چندینبار.
- جِرمی که در اثر اختلال دستگاه گوارش بر روی زبان پیدا شود.
- محصول، محصول درخت، بر. گاه محصول، برای درختان میوه محموله (بار).
بار کش (کسی که بار را جا به جا میکند)
- بچهای که در شکم مادر.
صفت
ویرایش- بزرگ، بزرگوار. نیکوکار.
پسوند
ویرایش- به صورت پسوند در آخر برخی واژهها معنای ساحل، کنار و انبوهی میدهد مانند: جویبار، زنگبار.
انگلیسی
ویرایشعربی
ویرایشبارّ
- اجازه، رخصت. اجازه حضور نزد شاه یا امیر.
- دفعه، مرتبه.
فرانسوی
ویرایشبار
- میخانه، جایی که در آن سرپایی نوشابه و خوراک خورند.
استعاره
ویرایشاستعاره
ویرایش- بار خود را بستن کنایه از: سود کلان به دست آوردن (غالباً از راههای نامشروع)
- بار خود را به منزل رساندن کنایه از: موفق شدن در کار خود.
منابع
ویرایش- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین