تیره

فارسی

ریشه لغت

• نیاهندوایرانی

آوایش

• /تیرِه/

اسم

تیره

1. منسوب به تیر.
2. دودمان، خانواده.
3. دسته‌ای از مردم که از یک نژاد باشند.

صفت

1. تاریک، سیاه.

   شب تیره با لشکر افراسیاب.....گذر کرد از آموی و بگذاشت آب (شاهنامه)

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی:blue
• ایتالیایی: oscuro
• scuro
• انگلیسی: turbid
• thick
• tawny
• sombrous
• overcast
• obscure
• nebulous
• murky
• murk
• muddy
• lurid
• indistinct
• ilk
• heavy
• gloomy
• gens
• fuzzy
• fuscous
• fulvous
• darkle
• dark
• caliginous
• black
• viper
• vertebral column
• unlucky
• terneplate
• terne
• tenebrous
• tenebrific

• tarnish
• swarthy
• swart
• subgenus
• subfamily
• spine
• spinal cord
• spinal column
• sloe
• shade
• sectarian
• roan
• rachis
• overcloud
• mud
• miserable
• madderwort
• lowery
• loury
• grizzle
• gloom
• foggy
• fog
• dingy
• dingily
• dimmest
• dimmer
• dim
• darkener
• cloudy
• cloud
• blur
• bleary

• bedim
• backbone
• austere
• aceraceae
• spinescent
• puke
• pith
• hyphen
• generic
• darksome
• black a vised
• amaryllis
• spinally
• spinal
• rhamnaceous
• mungo
• medulla oblongata
• lour
• gigas
• feline
• dash
• sprit
• rhizopod
• iridaceous
• forest green
• acorn
• greasewood
• gahnite
• foxtail lily
• avens
• hematin
• grackle
• globeflower

منابع

• فرهنگ لغت معین