کروخان

فارسی

ریشه‌شناسی

• نیاهندوایرانی

آوایش

• [کَر/ اِوخ/ آن]

اسم

کروخان

1. کروخان ویسه‌نژاد در شاهنامه از نیاکان پیران‌ویسه و از جنگجویان ترکان بشمار می‌رود. افراسیاب کروخان را بدنبال دستگیری خانواده سلطنتی نوذر به پارس گسیل کرد.

   یکی نامور ترک را یاد کرد ..... سپهبد کروخان ویسه نژاد

   این اصطلاح تاریخی را نیز باید در رده کروجان، تروجان، کروبان، کروشان، گروخان، قراخان، کوریجان قرار داد.

ریشه‌شناسی۲

• آذری

آوایش

• [کِرو/ خان]

قید

کروخان

1. یا کروخوان، این اصطلاح به دو صورت کَروخان و کِروخان ممکن است تلفظ گردد.
2. پسوند واژه یعنی «خان» یا «خوان» حاکی از ارباب بودن یا سواد خواندن و نوشتن است.

منابع

• شاهنامه. ISBN 964-5566-35-5