آفتاب‌رو
فارسی
ویرایشریشه لغت
ویرایش- فارسی
آوایش
ویرایش- /آفتاب/رو/
اسم مرکب
ویرایش
آفتاب‌رو
- جایی که رو به آفتاب داشته باشد؛ آفتاب گیر.
- در مهتابی جلو اتاقم در آفتاب‌رو می‌نشستیم. «جمال‌زاده»
- (شاعرانه): آفتاب رخ.
مترادف‌ها
ویرایش- آفتاب، آفتاب دادن، آفتاب پریدن، آفتاب گرفتن، آفتاب خوردن، آفتاب چریدن، آفتاب سا، آفتاب شدن، آفتاب بالانس، آفتاب پرست، آفتاب چهره، آفتاب پهن، آفتاب تنک، آفتاب پرورده، آفتاب پرستی
برگردان‌ها
ویرایش| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع
ویرایش- فرهنگ بزرگ سخن