آفتاب‌زده
فارسی ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- فارسی
آوایش ویرایش
- /آفتاب/زده/
اسم مرکب
ویرایش
آفتاب‌زده
- آنکه از گرمای آفتاب بیمار شده باشد. آفتاب سوخته.
مترادف‌ها ویرایش
- آفتاب، آفتاب دادن، آفتاب پریدن، آفتاب گرفتن، آفتاب خوردن، آفتاب چریدن، آفتاب سا، آفتاب شدن، آفتاب بالانس، آفتاب پرست، آفتاب چهره، آفتاب پهن، آفتاب تنک، آفتاب پرورده، آفتاب پرستی، آفتاب رو، آفتاب رخ
برگردان‌ها ویرایش
ترجمه‌ها
|
منابع ویرایش
- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین