آفتاب‌پرستی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آفتاب/پَرستی/

اسم مرکب

آفتاب‌پرستی

1. آیین کسانی که آفتاب می‌پرستند.

   این ابیات را اکثری از هنود، دستاویز آفتاپرستی ساخته‌اند. «لودی»

مترادف‌ها

• آفتاب، آفتاب دادن، آفتاب پریدن، آفتاب گرفتن، آفتاب خوردن، آفتاب چریدن، آفتاب سا، آفتاب شدن، آفتاب بالانس، آفتاب پرست، آفتاب به آفتاب، آفتاب پهن شدن، آفتاب بالا آمدن، آفتاب لب بام، آفتاب اندا

---

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی: sun-worship

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین