آفتاب‌پهن‌شدن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آفتاب/پهن/

اسم مرکب

آفتاب‌پهن

1. (گفتگو): میانه روز بودن، آفتاب پهن شدن، آفتاب پهن بودن. نیمروز.

   آفتاب پهن شده، کار را زودتر تمام کنید.

مترادف‌ها

• آفتاب، آفتاب دادن، آفتاب پریدن، آفتاب گرفتن، آفتاب خوردن، آفتاب چریدن، آفتاب سا، آفتاب شدن، آفتاب بالانس، آفتاب پرست، آفتاب به آفتاب، آفتاب اندا، آفتاب بالا آمدن، آفتاب لب بام، آفتاب گز کردن

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن