بند
(بَ)
فارسی
ویرایشَبَند :(band) در گویش گنابادی به معنای گیر کردن ، آویزان ماندن ، وابستگی به چیزی یا کسی ، بستن و پر شدن مجرا میباشد.
ریشه‌شناسی
ویرایشاسم
ویرایش- زنجیر و ریسمانی که بر پای و دست اسیران بندند.
- گره.
- محل به هم پیوستن دو چیز.
- مفصل.
- هر یک از فصول و فقرات نامه‌ها، قوانین و لوایح.
- سدی که در پیش آب بندند.
- حبس.
- نیرنگ، فریب.
- عهد، پیمان.
منابع
ویرایش- فرهنگ لغت معین
اسم
ویرایشبرگردانها
ویرایش- ایتالیایی
اسم
ویرایشاسم
ویرایش- انگلیسی
- wristband
- weir
- trawl
- tie
- stanza
- snare
- sling
- segmentary
- segment
- proviso
- provision
- paragraph
- noose
- manacle
- link
- line
- ligature
- ligation
- ligament
- levee
- joint
- joggle
- internode
- holdfast
- hold back
- hinge
- funiculus
- frenum
- fit
- fastening
- fascia
- facet
- dike
- dam
- commissure
- clause
- bond
- binder
- bind
- articulation
- article
- wristlet
- waterworks
- watchband
- waistband
- truss
- trapzezist
- trapze
- tourniquet
- tinkerer
- tinker
- threading
- threaded
- thread
- tabulating
- suspensor
- suspender
- styptic
- stunt box
- strobilization
- strobilation
- strapper
- strap
- stop
- stomacher
- stem
- stave
- stanch
- stakeholder
- soft
- shoestring
- shoelace
- scheduler
- ribband
- riband
- rater
- rack
- pinafore
- phalange
- packer
- nosepiece
- necklace
- napkin
- muzzle
- milldam
- leather
- leash
- latchet
- lacy
- jointworm
- jockstrap
- jackstay
- inarticulate
- if statement
- icebound
- hedgerow
- hedge
- head band
- gyve
- gusset