آفتاب‌زرد

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آفتاب/زرد/

اسم مرکب

آفتاب‌زرد

1. نزدیک‌ غروب.
2. پایان عُمر، نزدیک‌ مرگ. آفتاب‌زردی.

مترادف‌ها

• آفتاب، آفتاب دادن، آفتاب پریدن، آفتاب گرفتن، آفتاب خوردن، آفتاب چریدن، آفتاب سا، آفتاب شدن، آفتاب بالانس، آفتاب پرست، آفتاب به آفتاب، آفتاب پهن شدن، آفتاب بالا آمدن، آفتاب لب بام، آفتاب اندا

منابع

• فرهنگ لغت معین