آموزوکدن

فارسی

مصدر گذرا

• /آموزوکْدَنْ/ آموز + ـوکدن

1. مطلب یا مهارتی را آموزش دادن:

   استادمان دیروز کاربرد مشتق را آموزوکد.

فعل

آموزوکدن

فعل‌ها
بن واژه			آموزوکدن
بن ماضی			آموزوکد
بن مضارع			آموزوک
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
گذشته		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	آموزوکدم	آموزوکدی	آموزوکد	آموزوکدیم	آموزوکدید	آموزوکدند
	استمراری	می‌آموزوکدم	می‌آموزوکدی	می‌آموزوکد	می‌آموزوکدیم	می‌آموزوکدید	می‌آموزوکدند
	کامل	آموزوکده بودم	آموزوکده بودی	آموزوکده بود	آموزوکده بودیم	آموزوکده بودید	آموزوکده بودند
	التزامی	آموزوکده باشم	آموزوکده باشی	آموزوکده باشد	آموزوکده باشیم	آموزوکده باشید	آموزوکده باشند
	مستمر	داشتم می‌آموزوکدم	داشتی می‌آموزوکدی	داشت می‌آموزوکد	داشتیم می‌آموزوکدیم	داشتید می‌آموزوکدید	داشتند می‌آموزوکدند
حال		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	آموزوکم	آموزوکی	آموزوکد	آموزوکیم	آموزوکید	آموزوکند
	استمراری	می‌آموزوکم	می‌آموزوکی	می‌آموزوکد	می‌آموزوکیم	می‌آموزوکید	می‌آموزوکند
	کامل	آموزوکده‌ام	آموزوکده‌ای	آموزوکده/آموزوکده‌است	آموزوکده‌ایم	آموزوکده‌اید	آموزوکده‌اند
	ملموس	دارم می‌آموزوکم	داری می‌آموزوکی	دارد می‌آموزوکد	داریم می‌آموزوکیم	دارید می‌آموزوکید	دارند می‌آموزوکند
	التزامی	بآموزوکم	بآموزوکی	بآموزوکد	بآموزوکیم	بآموزوکید	بآموزوکند
آینده	-	من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
		خواهم آموزوکد	خواهی آموزوکد	خواهد آموزوکد	خواهیم آموزوکد	خواهید آموزوکد	خواهند آموزوکد
دستوری		-	تو	-		شما	-
	امر		بآموزوک			بآموزوکید
	نهی		نآموزوک			نآموزوکید