افکندن
فارسی ویرایش
ریشهشناسی ویرایش
- پهلوی
آوایش ویرایش
- [اف/کندن]
مصدر فعل متعدی ویرایش
افکندن
- انداختن، پرت کردن.
- گستردن.درون کردن
- از قلم انداختن، به حساب نیاوردن.
- شکست دادن.
- جا گرفتن، اقامت کردن.
فعل ویرایش
فعلها | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
بن واژه | افکندن | ||||||
بن ماضی | افکند | ||||||
بن مضارع | افکن | ||||||
شخص | مفرد | جمع | |||||
اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | ||
گذشته | من | تو | او | ما | شما | اویان/آنها | |
ساده | افکندم | افکندی | افکند | افکندیم | افکندید | افکندند | |
استمراری | میافکندم | میافکندی | میافکند | میافکندیم | میافکندید | میافکندند | |
کامل | افکنده بودم | افکنده بودی | افکنده بود | افکنده بودیم | افکنده بودید | افکنده بودند | |
التزامی | افکنده باشم | افکنده باشی | افکنده باشد | افکنده باشیم | افکنده باشید | افکنده باشند | |
مستمر | داشتم میافکندم | داشتی میافکندی | داشت میافکند | داشتیم میافکندیم | داشتید میافکندید | داشتند میافکندند | |
حال | من | تو | او | ما | شما | اویان/آنها | |
ساده | افکنم | افکنی | افکند | افکنیم | افکنید | افکنند | |
استمراری | میافکنم | میافکنی | میافکند | میافکنیم | میافکنید | میافکنند | |
کامل | افکندهام | افکندهای | افکنده/افکندهاست | افکندهایم | افکندهاید | افکندهاند | |
ملموس | دارم میافکنم | داری میافکنی | دارد میافکند | داریم میافکنیم | دارید میافکنید | دارند میافکنند | |
التزامی | بافکنم | بافکنی | بافکند | بافکنیم | بافکنید | بافکنند | |
آینده | - | من | تو | او | ما | شما | اویان/آنها |
خواهم افکند | خواهی افکند | خواهد افکند | خواهیم افکند | خواهید افکند | خواهند افکند | ||
دستوری | - | تو | - | شما | - | ||
امر | بافکن | بافکنید | |||||
نهی | نافکن | نافکنید |
––––
برگردانها ویرایش
ترجمهها
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین