تهیدن

فارسی

فعل

تهیدن [تُهیدَن]

1. مخزن/انبار/جایی را بدون چیزی کردن. تهی کردن.

فعل‌ها
بن واژه			تهیدن
بن ماضی			تهید
بن مضارع			ته
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
گذشته		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	تهیدم	تهیدی	تهید	تهیدیم	تهیدید	تهیدند
	استمراری	می‌تهیدم	می‌تهیدی	می‌تهید	می‌تهیدیم	می‌تهیدید	می‌تهیدند
	کامل	تهیده بودم	تهیده بودی	تهیده بود	تهیده بودیم	تهیده بودید	تهیده بودند
	التزامی	تهیده باشم	تهیده باشی	تهیده باشد	تهیده باشیم	تهیده باشید	تهیده باشند
	مستمر	داشتم می‌تهیدم	داشتی می‌تهیدی	داشت می‌تهید	داشتیم می‌تهیدیم	داشتید می‌تهیدید	داشتند می‌تهیدند
حال		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	تهم	تهی	تهد	تهیم	تهید	تهند
	استمراری	می‌تهم	می‌تهی	می‌تهد	می‌تهیم	می‌تهید	می‌تهند
	کامل	تهیده‌ام	تهیده‌ای	تهیده/تهیده‌است	تهیده‌ایم	تهیده‌اید	تهیده‌اند
	ملموس	دارم می‌تهم	داری می‌تهی	دارد می‌تهد	داریم می‌تهیم	دارید می‌تهید	دارند می‌تهند
	التزامی	بتهم	بتهی	بتهد	بتهیم	بتهید	بتهند
آینده	-	من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
		خواهم تهید	خواهی تهید	خواهد تهید	خواهیم تهید	خواهید تهید	خواهند تهید
دستوری		-	تو	-		شما	-
	امر		بته			بتهید
	نهی		نته			نتهید