درهمیدن

فارسی

مصدر گذرا

• [دَرهَمیدَن] در- + همیدن

1. همیدن دو یا چند چیز هم‌نوع برای ساختن یک کل، معمولا از همان نوع، که ممکنه آن‌ها (همیده‌ها) دچار تغییر شوند:

   او (میوه فروش هه) همه‌ی سیب‌هایش (با کیفیت‌های گوناگون) را درهمیده بود!

   برای ساختن پروژه‌ی نهایی، پودمان‌هایی که توسعیده بودیم را درهمیدیم.

فعل

درهمیدن

فعل‌ها
بن واژه			درهمیدن
بن ماضی			درهمید
بن مضارع			درهم
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
گذشته		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	درهمیدم	درهمیدی	درهمید	درهمیدیم	درهمیدید	درهمیدند
	استمراری	می‌درهمیدم	می‌درهمیدی	می‌درهمید	می‌درهمیدیم	می‌درهمیدید	می‌درهمیدند
	کامل	درهمیده بودم	درهمیده بودی	درهمیده بود	درهمیده بودیم	درهمیده بودید	درهمیده بودند
	التزامی	درهمیده باشم	درهمیده باشی	درهمیده باشد	درهمیده باشیم	درهمیده باشید	درهمیده باشند
	مستمر	داشتم می‌درهمیدم	داشتی می‌درهمیدی	داشت می‌درهمید	داشتیم می‌درهمیدیم	داشتید می‌درهمیدید	داشتند می‌درهمیدند
حال		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	درهمم	درهمی	درهمد	درهمیم	درهمید	درهمند
	استمراری	می‌درهمم	می‌درهمی	می‌درهمد	می‌درهمیم	می‌درهمید	می‌درهمند
	کامل	درهمیده‌ام	درهمیده‌ای	درهمیده/درهمیده‌است	درهمیده‌ایم	درهمیده‌اید	درهمیده‌اند
	ملموس	دارم می‌درهمم	داری می‌درهمی	دارد می‌درهمد	داریم می‌درهمیم	دارید می‌درهمید	دارند می‌درهمند
	التزامی	بدرهمم	بدرهمی	بدرهمد	بدرهمیم	بدرهمید	بدرهمند
آینده	-	من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
		خواهم درهمید	خواهی درهمید	خواهد درهمید	خواهیم درهمید	خواهید درهمید	خواهند درهمید
دستوری		-	تو	-		شما	-
	امر		بدرهم			بدرهمید
	نهی		ندرهم			ندرهمید

برگردان

همیدن درون یک چیز

• انگلیسی: integration (en)، integrate (en)