رفتامدن

فارسی

مصدر لازم

1. فرآیند رفتن از مکانی و دوباره بازگشتن به آنجا:

   رفتامدن از تهران به مشهد با قطار نسبت به هواپیما ارزانتر است.

   او هر روز ۲۰ کیلومتر به محل کارش می‌رفتاید.

صرف فعل

رفتامدن [رَفْتامَدَنْ]

فعل‌ها
بن واژه			رفتامدن
بن ماضی			رفتامد
بن مضارع			رفتای
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
گذشته		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	رفتامدم	رفتامدی	رفتامد	رفتامدیم	رفتامدید	رفتامدند
	استمراری	می‌رفتامدم	می‌رفتامدی	می‌رفتامد	می‌رفتامدیم	می‌رفتامدید	می‌رفتامدند
	کامل	رفتامده بودم	رفتامده بودی	رفتامده بود	رفتامده بودیم	رفتامده بودید	رفتامده بودند
	التزامی	رفتامده باشم	رفتامده باشی	رفتامده باشد	رفتامده باشیم	رفتامده باشید	رفتامده باشند
	مستمر	داشتم می‌رفتامدم	داشتی می‌رفتامدی	داشت می‌رفتامد	داشتیم می‌رفتامدیم	داشتید می‌رفتامدید	داشتند می‌رفتامدند
حال		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	رفتایم	رفتایی	رفتاید	رفتاییم	رفتایید	رفتایند
	استمراری	می‌رفتایم	می‌رفتایی	می‌رفتاید	می‌رفتاییم	می‌رفتایید	می‌رفتایند
	کامل	رفتامده‌ام	رفتامده‌ای	رفتامده/رفتامده‌است	رفتامده‌ایم	رفتامده‌اید	رفتامده‌اند
	ملموس	دارم می‌رفتایم	داری می‌رفتایی	دارد می‌رفتاید	داریم می‌رفتاییم	دارید می‌رفتایید	دارند می‌رفتایند
	التزامی	برفتایم	برفتایی	برفتاید	برفتاییم	برفتایید	برفتایند
آینده	-	من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
		خواهم رفتامد	خواهی رفتامد	خواهد رفتامد	خواهیم رفتامد	خواهید رفتامد	خواهند رفتامد
دستوری		-	تو	-		شما	-
	امر		برفتای			برفتایید
	نهی		نرفتای			نرفتایید