روییدن

فارسی

مصدر لازم

1. رشدیدن (رشد کردن) از سطح چیزی، مثل خاک و پوست:

   در باغچه روبروی خانه‌امان گل لاله روییده.

   روی صورت پسرهای بالغ ریش و سبیل می‌روید.

صرف فعل

روییدن [روییدَنْ]

فعل‌ها
بن واژه			روییدن
بن ماضی			رویید
بن مضارع			روی
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
گذشته		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	روییدم	روییدی	رویید	روییدیم	روییدید	روییدند
	استمراری	می‌روییدم	می‌روییدی	می‌رویید	می‌روییدیم	می‌روییدید	می‌روییدند
	کامل	روییده بودم	روییده بودی	روییده بود	روییده بودیم	روییده بودید	روییده بودند
	التزامی	روییده باشم	روییده باشی	روییده باشد	روییده باشیم	روییده باشید	روییده باشند
	مستمر	داشتم می‌روییدم	داشتی می‌روییدی	داشت می‌رویید	داشتیم می‌روییدیم	داشتید می‌روییدید	داشتند می‌روییدند
حال		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	رویم	رویی	روید	روییم	رویید	رویند
	استمراری	می‌رویم	می‌رویی	می‌روید	می‌روییم	می‌رویید	می‌رویند
	کامل	روییده‌ام	روییده‌ای	روییده/روییده‌است	روییده‌ایم	روییده‌اید	روییده‌اند
	ملموس	دارم می‌رویم	داری می‌رویی	دارد می‌روید	داریم می‌روییم	دارید می‌رویید	دارند می‌رویند
	التزامی	برویم	برویی	بروید	بروییم	برویید	برویند
آینده	-	من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
		خواهم رویید	خواهی رویید	خواهد رویید	خواهیم رویید	خواهید رویید	خواهند رویید
دستوری		-	تو	-		شما	-
	امر		بروی			برویید
	نهی		نروی			نرویید

منبع

• فرهنگ لغت معین

برگردان

رشدیدن از سطح چیزی

• انگلیسی: grow (en)، growth (en)