سر دادن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /سَ/دَ/

فعل

سردادن

1. (گفتگو): شروع کردن کاری معمولا به‌طور ناگهانی، بویژه خواندن، گفتن، گریه کردن، و خندیدن.
2. پذیرفتن، جان فدا کردن.

فعل‌ها
بن واژه			سر دادن
بن ماضی			سر داد
بن مضارع			سر ده
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
گذشته		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	سر دادم	سر دادی	سر داد	سر دادیم	سر دادید	سر دادند
	استمراری	می‌سر دادم	می‌سر دادی	می‌سر داد	می‌سر دادیم	می‌سر دادید	می‌سر دادند
	کامل	سر داده بودم	سر داده بودی	سر داده بود	سر داده بودیم	سر داده بودید	سر داده بودند
	التزامی	سر داده باشم	سر داده باشی	سر داده باشد	سر داده باشیم	سر داده باشید	سر داده باشند
	مستمر	داشتم می‌سر دادم	داشتی می‌سر دادی	داشت می‌سر داد	داشتیم می‌سر دادیم	داشتید می‌سر دادید	داشتند می‌سر دادند
حال		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	سر دهم	سر دهی	سر دهد	سر دهیم	سر دهید	سر دهند
	استمراری	می‌سر دهم	می‌سر دهی	می‌سر دهد	می‌سر دهیم	می‌سر دهید	می‌سر دهند
	کامل	سر داده‌ام	سر داده‌ای	سر داده/سر داده‌است	سر داده‌ایم	سر داده‌اید	سر داده‌اند
	ملموس	دارم می‌سر دهم	داری می‌سر دهی	دارد می‌سر دهد	داریم می‌سر دهیم	دارید می‌سر دهید	دارند می‌سر دهند
	التزامی	بسر دهم	بسر دهی	بسر دهد	بسر دهیم	بسر دهید	بسر دهند
آینده	-	من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
		خواهم سر داد	خواهی سر داد	خواهد سر داد	خواهیم سر داد	خواهید سر داد	خواهند سر داد
دستوری		-	تو	-		شما	-
	امر		بسر ده			بسر دهید
	نهی		نسر ده			نسر دهید

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن