سفرازیدن

فارسی

ریشه‌شناسی

سفراز + ـیدن

مصدر متعدی

[سِفْرازیدَنْ]

1. قسمیدن (تقسیم کردن) یه چیز به سه بخش جدا ازهم:

   با یه خط بسته می‌توان نقطه‌های یه صفحه را به درون، روی، و بیرون آن خط سفرازید.

صرف فعل

سفرازیدن

فعل‌ها
بن واژه			سفرازیدن
بن ماضی			سفرازید
بن مضارع			سفراز
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
گذشته		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	سفرازیدم	سفرازیدی	سفرازید	سفرازیدیم	سفرازیدید	سفرازیدند
	استمراری	می‌سفرازیدم	می‌سفرازیدی	می‌سفرازید	می‌سفرازیدیم	می‌سفرازیدید	می‌سفرازیدند
	کامل	سفرازیده بودم	سفرازیده بودی	سفرازیده بود	سفرازیده بودیم	سفرازیده بودید	سفرازیده بودند
	التزامی	سفرازیده باشم	سفرازیده باشی	سفرازیده باشد	سفرازیده باشیم	سفرازیده باشید	سفرازیده باشند
	مستمر	داشتم می‌سفرازیدم	داشتی می‌سفرازیدی	داشت می‌سفرازید	داشتیم می‌سفرازیدیم	داشتید می‌سفرازیدید	داشتند می‌سفرازیدند
حال		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	سفرازم	سفرازی	سفرازد	سفرازیم	سفرازید	سفرازند
	استمراری	می‌سفرازم	می‌سفرازی	می‌سفرازد	می‌سفرازیم	می‌سفرازید	می‌سفرازند
	کامل	سفرازیده‌ام	سفرازیده‌ای	سفرازیده/سفرازیده‌است	سفرازیده‌ایم	سفرازیده‌اید	سفرازیده‌اند
	ملموس	دارم می‌سفرازم	داری می‌سفرازی	دارد می‌سفرازد	داریم می‌سفرازیم	دارید می‌سفرازید	دارند می‌سفرازند
	التزامی	بسفرازم	بسفرازی	بسفرازد	بسفرازیم	بسفرازید	بسفرازند
آینده	-	من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
		خواهم سفرازید	خواهی سفرازید	خواهد سفرازید	خواهیم سفرازید	خواهید سفرازید	خواهند سفرازید
دستوری		-	تو	-		شما	-
	امر		بسفراز			بسفرازید
	نهی		نسفراز			نسفرازید