نمایشتن

فارسی

مصدر

• /نَمایِشْتَنْ/ نمای + ـشتن

1. مصدر مجهولی نمودن؛ نشان داده شدن:

   مفهوم‌ها همواره با نمادها نمایشند (نشان داده می‌شوند).

فعل

نمایشتن

فعل‌ها
بن واژه			نمایشتن
بن ماضی			نمایشت
بن مضارع			نمایش
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
گذشته		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	نمایشتم	نمایشتی	نمایشت	نمایشتیم	نمایشتید	نمایشتند
	استمراری	می‌نمایشتم	می‌نمایشتی	می‌نمایشت	می‌نمایشتیم	می‌نمایشتید	می‌نمایشتند
	کامل	نمایشته بودم	نمایشته بودی	نمایشته بود	نمایشته بودیم	نمایشته بودید	نمایشته بودند
	التزامی	نمایشته باشم	نمایشته باشی	نمایشته باشد	نمایشته باشیم	نمایشته باشید	نمایشته باشند
	مستمر	داشتم می‌نمایشتم	داشتی می‌نمایشتی	داشت می‌نمایشت	داشتیم می‌نمایشتیم	داشتید می‌نمایشتید	داشتند می‌نمایشتند
حال		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	نمایشم	نمایشی	نمایشد	نمایشیم	نمایشید	نمایشند
	استمراری	می‌نمایشم	می‌نمایشی	می‌نمایشد	می‌نمایشیم	می‌نمایشید	می‌نمایشند
	کامل	نمایشته‌ام	نمایشته‌ای	نمایشته/نمایشته‌است	نمایشته‌ایم	نمایشته‌اید	نمایشته‌اند
	ملموس	دارم می‌نمایشم	داری می‌نمایشی	دارد می‌نمایشد	داریم می‌نمایشیم	دارید می‌نمایشید	دارند می‌نمایشند
	التزامی	بنمایشم	بنمایشی	بنمایشد	بنمایشیم	بنمایشید	بنمایشند
آینده	-	من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
		خواهم نمایشت	خواهی نمایشت	خواهد نمایشت	خواهیم نمایشت	خواهید نمایشت	خواهند نمایشت
دستوری		-	تو	-		شما	-
	امر		بنمایش			بنمایشید
	نهی		ننمایش			ننمایشید