واگراییدن

فارسی

مصدر متعدی

1. جداییدن یا دورشدن از هم:

   دل‌های علی و حسن به‌دلیل کدورت‌هایی درحال واگراییدن است.

   گیت (git) انشعاب‌های (branch) واگراییده را به روش 3-way کامیت می‌گیرد.

صرف فعل

[واگَراییدَنْ]

فعل‌ها
بن واژه			واگراییدن
بن ماضی			واگرایید
بن مضارع			واگرای
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
گذشته		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	واگراییدم	واگراییدی	واگرایید	واگراییدیم	واگراییدید	واگراییدند
	استمراری	می‌واگراییدم	می‌واگراییدی	می‌واگرایید	می‌واگراییدیم	می‌واگراییدید	می‌واگراییدند
	کامل	واگراییده بودم	واگراییده بودی	واگراییده بود	واگراییده بودیم	واگراییده بودید	واگراییده بودند
	التزامی	واگراییده باشم	واگراییده باشی	واگراییده باشد	واگراییده باشیم	واگراییده باشید	واگراییده باشند
	مستمر	داشتم می‌واگراییدم	داشتی می‌واگراییدی	داشت می‌واگرایید	داشتیم می‌واگراییدیم	داشتید می‌واگراییدید	داشتند می‌واگراییدند
حال		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	واگرایم	واگرایی	واگراید	واگراییم	واگرایید	واگرایند
	استمراری	می‌واگرایم	می‌واگرایی	می‌واگراید	می‌واگراییم	می‌واگرایید	می‌واگرایند
	کامل	واگراییده‌ام	واگراییده‌ای	واگراییده/واگراییده‌است	واگراییده‌ایم	واگراییده‌اید	واگراییده‌اند
	ملموس	دارم می‌واگرایم	داری می‌واگرایی	دارد می‌واگراید	داریم می‌واگراییم	دارید می‌واگرایید	دارند می‌واگرایند
	التزامی	بواگرایم	بواگرایی	بواگراید	بواگراییم	بواگرایید	بواگرایند
آینده	-	من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
		خواهم واگرایید	خواهی واگرایید	خواهد واگرایید	خواهیم واگرایید	خواهید واگرایید	خواهند واگرایید
دستوری		-	تو	-		شما	-
	امر		بواگرای			بواگرایید
	نهی		نواگرای			نواگرایید